-
1 recordātiō
recordātiō ōnis, f [recordor], a recalling to mind, recollection, remembrance: grata: recordationes fugio, quae dolorem efficiunt rerum: veteris memoriae, the recollection of an old circumstance: servitutis: benefactorum: nostrae amicitiae: iucundae recordationes conscientiae nostrae.* * * -
2 admonitio
admŏnĭtĭo, ōnis, f. [admoneo].I.A reminding, recalling to mind, suggestion:II.illud ne indignuin quidem admonitione, ingens in epilogis verti discrimen,
Cic. Quint. 6, 1, 37:tanta vis admonitionis inest in locis, ut, etc.,
id. Fin. 5, 1:qua admonitione succurrit quod Varro tradit, etc.,
Plin. 19, 1, 2, § 8:unius admonitione verbi in memoriam reponuntur,
Quint. 11, 2, 19:unius admonitione verbi,
id. 6, 1, 37.—Hence, transf.: admonitio morbi, or doloris, the returning sensations of a former sickness:si qua admonitio doloris supersit,
Plin. 25, 8, 49, § 88:admonitionem morbi sentire,
id. 24, 17, 101, § 158.—A friendly, mild admonition (cf. Cic. de Or. 2, 83: admonitio, quasi lenior objurgatio;III.v. admoneo, 1.): admonitio et praeceptum,
Cic. Off. 1, 40 fin.; so id. de Or. 2, 70: si aliter sentirem certe admonitio tua me reprimere aut si dubitarem, hortatio impellere posset, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4.—Correction, chastise ment:plures admonitione notavit,
Suet. Aug. 39:admonitio fustium,
Dig. 48, 19, 7. -
3 recordatio
rĕcordātĭo, ōnis, f. [id.], a recalling to mind, recollection, remembrance, recordation (class.; esp. freq. in Cic. in sing. and plur.).(α).With gen.:(β).quorum memoria et recordatio jucunda sane fuit,
Cic. Brut. 2, 9; so,coupled with memoria,
id. Lael. 27, 104; id. de Or. 1, 53, 228; id. Prov. Cons. 18, 43; cf.:quam (memoriam) quidem Plato recordationem esse vult vitae superioris,
id. Tusc. 1, 24, 57 (v. recordor init.):veteris memoriae recordatio,
the recollection of an old circumstance, id. de Or. 1, 2, 4; so,praeteritae memoriae,
id. Q. Fr. 2, 2, 1; cf. Quint. 11, 2, 43:habet praeteriti doloris secura recordatio delectationem,
Cic. Fam. 5, 12, 14; cf. id. Brut. 76, 266:multorum benefactorum recordatio jucundissima est,
id. Sen. 3, 9:recordatio impudicitiae et stuprorum suorum,
id. Phil. 3, 6, 15; cf.:scelerum suorum,
id. Verr. 2, 4, 50, § 110 Zumpt and Halm N. cr.:nostrae amicitiae,
id. Lael. 4, 15:suavis,
id. Att. 6, 1, 22. — With subj.-clause:subiit recordatio egisse me juvenem aeque in quadruplici,
Plin. Ep. 4, 24, 1.—In the plur.:das mihi jucundas recordationes conscientiae nostrae rerumque earum, quas gessimus,
Cic. Fam. 5, 13, 4; Gell. 17, 2, 1.—Absol.:stulti malorum memoriā torquentur, sapientes bona praeterita gratā recordatione renovata delectant, etc.,
Cic. Fin. 1, 17, 57; cf.:acerba recordatio,
id. de Or. 3, 1, 1:subit recordatio: quot dies quam frigidis rebus absumpsi?
Plin. Ep. 1, 9, 3.— Plur.:recordationes fugio, quae quasi morte quādam dolorem efficiunt,
Cic. Att. 12, 18, 1; Tac. A. 4, 38. -
4 memor
memor oris, adj. [1 SMAR-], mindful, remembering, heedful: mens: apud memores stat gratia facti, V.: ut memor esses sui, T.: eorum facti, Cs.: generis, S.: nec aurae Nec sonitūs memor, V.: vale nostri memor, Iu.: Vive memor, quam sis aevi brevis, H.: cadum Marsi memorem duelli, i. e. as old as, H.: aevum, i. e. fame, V.: tabellae, inscribed, O.: saevae Iunonis ira, relentless, V.: exemplum parum memor legum humanarum, regardless, L.— That remembers, of a good memory: homo.— Recalling, bringing to mind, suggestive, commemorative: ingenium Numae, L.: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, H.: indicii memor poena, O.: versus, O.* * *(gen.), memoris ADJremembering; mindful (of w/GEN), grateful; unforgetting, commemorative -
5 memiens
(gen.), memientis ADJremembering; keeping in mind, paying heed to; being sure; recalling -
6 recordor
rĕ-cordor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [cor].I.To think over, bethink one ' s self of, be mindful of a thing (as the result of the reminisci, the recalling of it to memory), to call to mind, remember, recollect (freq. and class.; cf.(α).recognosco): quod jam pueri ita celeriter res innumerabiles arripiant, ut eas non tum primum arripere videantur, sed reminisci et recordari. Haec sunt Platonis fere,
Cic. Sen. 21, 78; cf. id. Tusc. 1, 24, 57:sed parum est me hoc meminisse: spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, reminiscentem recordari,
id. Lig. 12, 35.— Constr.With acc. (so most freq.):(β).pueritiae memoriam,
Cic. Arch. 1, 1:omnes gradus aetatis tuae (with considero),
id. de Or. 3, 22, 82:desperationes eorum,
id. Fam. 2, 16, 6:hujus meritum in me,
id. Planc. 28, 69 Wund. N. cr.:tua consilia,
id. Att. 8, 12, 5: derreis, id. ib. 4, 17, 1:excusationem legationis obeundae,
id. Phil. 9, 4, 8:communes belli casus,
Caes. B. C. 3, 72 fin.:virtutes (Manlii),
Liv. 6, 20 fin.:acta pueritiae,
Quint. 11, 2, 6:priorem libertatem,
Tac. Agr. 82:feralem introitum,
id. H. 1, 37:bene facta priora,
Cat. 76, 1:vocem Anchisae magni voltumque,
Verg. A. 8, 156:antiqua damna,
Ov. M. 15, 774 et saep.:tuam virtutem animique magnitudinem,
Cic. Fam. 5, 17, 1; so,tua in me studia et officia multum tecum,
id. ib. 15, 21, 5; cf.:alicujus vitam et naturam,
id. Clu. 25, 70; id. Tusc. 5, 5, 14:si rite audita recordor,
Verg. A. 3, 107:cum recorder non M. Brutum... sed legiones nostras in eum locum saepe profectas,
Cic. Sen. 20, 75.— With quod:recordatus quod nihil cuiquam toto die praestitisset,
Suet. Tit. 8:ad ea, quae... recordanda et cogitanda,
Cic. Sull. 9, 26.—With obj.-clause: recordabantur, eadem se superiore anno in Hispaniā perpessos, Caes. B. C. 3, 47; Ov. M. 13, 705: hoc genus poenae saepe in improbos civis esse usurpatum recordatur. Cic. Cat. 4, 4, 7; id. Ep. ad Brut. 1, 5; and, acc. to the analogy of memini, with inf. pres.:(γ).ego recordor longe omnibus unum anteferre Demosthenem,
id. Or. 7, 23.—With rel.-clause:(δ).admonitus re ipsā recordor, quantum hae quaestiones punctorum nobis detraxerint,
Cic. Mur. 34, 72; Plaut. Most. 1, 2, 1:recordor unde ceciderim,
Att. 4, 16, 10; Caes. B. C. 3, 73, 3; Quint. 11, 2, 38.—With gen. (freq. in late Lat.; in Cic. only in two foll. passages, for in Cic. Planc. 28, 69, the true read. is meritum):(ε).recordans superioris tuae transmissionis,
Cic. Att. 4, 19, 1:flagitiorum suorum recordabitur,
id. Pis. 6, 12:pacti mei,
Vulg. Ezech. 16, 60:nominis Domini, id. Amos, 6, 11: verborum,
id. Luc. 24, 6 et saep.—With de:(ζ).tu si meliore memoriā es, velim scire, ecquid de te recordere,
Cic. Tusc. 1, 6, 13; id. Planc. 42, 104; id. Q. Fr. 2, 1, 7, § 23; id. Sest. 1, 1; id. Lig. 12, 35.—Absol.:II.et, ut recordor, tibi meam (epistulam) misi,
Cic. Att. 13, 6, 3.—To think of, meditate, ponder something future (rare):► a.nunc ego non tantum, quae sum passura, recordor,
Ov. H. 10, 79:omnium captivitatem et miserrimam servitutem,
Just. 5, 7, 10.Act. collat. form recordavit, Quadrig. ap. Non. 475, 27; Varr. L. L. 6, 6, 46.—b.Part. perf. in a pass. signif.:ad recordata poenalis vitae debita,
preserved in the memory, Sid. Ep. 9, 3 med.
См. также в других словарях:
recalling to mind — index honorary Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
memory — memory, remembrance, recollection, reminiscence, mind, souvenir are comparable though not wholly synonymous terms since all involve the ideas of remembering and of being remembered. Memory applies chiefly to the power or function of remembering… … New Dictionary of Synonyms
Reminiscent — Rem i*nis cent ( sent), a. [L. reminiscens, entis, p. pr. of reminisci to recall to mind, to recollect; pref. re re + a word akin to mens mind, memini I remember. See {Mind}.] Recalling to mind, or capable of recalling to mind; having… … The Collaborative International Dictionary of English
remembrance — noun Date: 14th century 1. the state of bearing in mind 2. a. the ability to remember ; memory b. the period over which one s memory extends 3. an act of recalling to mind 4. a memory of a person, thing, or event 5. a. something that serves to… … New Collegiate Dictionary
anamnesis — anamnestic /an am nes tik/, adj. anamnestically, adv. /an am nee sis/, n., pl. anamneses / seez/. 1. the recollection or remembrance of the past; reminiscence. 2. Platonism. recollection of the Ideas, which the soul had known in a previous… … Universalium
anamnesis — 1. The act of remembering. 2. The medical or developmental history of a patient. [G. a., recollection] * * * an·am·ne·sis .an .am nē səs n, pl ne·ses .sēz 1) a recalling to mind 2) a preliminary case history of a medical or psychiatric patient *… … Medical dictionary
anamnesis — /ænæmˈnisəs/ (say anam neesuhs) noun 1. the recalling of things past; recollection. 2. Medicine a case history. {New Latin, from Greek: a recalling to mind} …
recollection — noun Date: 1624 1. a. tranquillity of mind b. religious contemplation 2. a. the action or power of recalling to mind b. something recalled to the mind Synonyms: see memory … New Collegiate Dictionary
Chronotope — Not to be confused with Chronotype. In the philosophy of language and philology, chronotope is a term coined by M.M. Bakhtin to describe the way time and space are described by language, and, in particular, how literature represents them.[1] The… … Wikipedia
Anamnesis — An am*ne sis, n. [Gr. ana mnhsis, fr. ? to remind, recall to memory; ? + ? to put in mind.] (Rhet.) A recalling to mind; recollection. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
anamnesis — noun (plural anamneses) Etymology: New Latin, from Greek anamnēsis, from anamimnēskesthai to remember, from ana + mimnēskesthai to remember more at mind Date: circa 1593 1. a recalling to mind ; reminiscence 2. a preliminary … New Collegiate Dictionary